Nazwa handlowa produktu: Glikol monoetylenowy (MEG)

Nazwa chemiczna związku: etano-1,2-diol

Synonimy: Glikol etylenowy; glikol etanodiol; 1,2-dihydroksyetan; Ethylene-D4 Glycol-D2; Ethylene Glycol-D6;

Właściwości chemiczne i fizyczne: bezbarwna, bezzapachowa, syropowata ciecz o słodkawym posmaku. Jest on mieszalny z wodą, alkoholami i wieloma innymi związkami organicznymi.

Zastosowanie surowca: Jest istotnym składnikiem do wytwarzania włókien i folii poliestrowych, tereftalanu (PET) żywic polietylenowych i chłodziwa silnika. Ponadto MEG jest ważnym składnikiem przy wytwarzaniu takich końcowych produktów, jak: odzież (m.in. tkaniny poliestrowe i polary) i inne wyroby tekstylne (np. tapicerki, dywany i poduszki), opakowania (m.in. pojemniki na żywność), naczynia, mieszanki chłodnicze do silników mechanicznych i środki przeciw zamarzaniu. Jako surowiec utrzymujący wilgoć (przyciągający wodę) MEG jest również idealnym składnikiem do zastosowania go przy produkcji lub obróbce włókien poliestrowych, papieru, klejów, farb drukarskich, skóry i celofanu.

Bezpieczeństwo dla zdrowia: Wdychanie oparów nie jest niebezpieczne, choć wysokie stężenie substancji w powietrzu może spowodować podrażnienie dróg oddechowych. Substancja może powodować podrażnienie oczu, łzawienie, ból oka lub zaburzenia widzenia. Kontakt ze skórą może być lekko drażniący dla skóry. Substancja nie uczula. Jej spożycie może spowodować nudności i wymioty, kwasicę metaboliczną, depresję ośrodkowego układu nerwowego (m.in. stupor lub śpiączkę), efekty krążeniowe, tachykardię, nadciśnienie, zastoinową niewydolność serca, zespół niewydolności oddechowej dorosłych, czasem prowadzić może do śmiertelnego uszkodzenia nerek.

Więcej informacji dostępnych w karcie charakterystyki produktu, dostępnej pod tym adresem.